Rol bij OhMyDog: In juli 2023 mocht ik mijn stage voor de opleiding kynologisch instructeur starten. Het team was als een warm bad. Iedereen werkt vanuit dezelfde principes en methode maar geeft daar een eigen invulling aan die bij hen past. Hierdoor heb ik, tijdens het meelopen met lessen, van alle instructeurs veel geleerd. In oktober 2023 ben ik als coach bij de lessen van OhMyDog betrokken. Ook van gedragscoach Lidewij heb ik veel geleerd, omdat zij van nature zo’n mooie, maar andere stijl van coachen heeft als ikzelf had. Nu hoop ik ‘the best of both worlds’ toe te passen bij de lessen en begeleiding.

In januari 2024 ben ik als Gehoorzaamheidcursus instructeur en fungeer hier en daar als vliegende keep, spring-er-tegen-op-er, kuilenvuller, puppyvermaker, etc..

Ervaring: Binnenkort rond ik de opleiding Kynologisch instructeur af. Hierna ben ik van plan los te gaan op alle interessante, losse lessen en workshops die er voor hondenprofessionals te volgen zijn. Mijn opleiding- en werkervaring zit vooral in het veiligheidsdomein. Afgestudeerd in de internationale betrekkingen met een specialisme in conflictstudies. Ik ben werkzaam geweest bij verschillende organisaties: gemeente, politiek, NGO, Clingendael, TNO, politie en justitie. Daar heb ik veel verschillende rollen vervuld zoals onderzoeker, trainer, projectmanager en adviseur. In het verleden heb ik ook sportles gegeven en duikers begeleid als Divemaster. Daar ontdekte ik hoe leuk het kan zijn om mensen te begeleiden in het opdoen en verbeteren van vaardigheden.

Ik ben ervan overtuigd, dat je alle eerdere ervaringen en vaardigheden ook meeneemt en toepast bij nieuwe activiteiten. Daarom hoop ik wat extra’s mee te brengen om eigenaar en hond te helpen.

Dagelijks werk: Naast mijn werkzaamheden bij OhMyDog werk ik als adviseur, op onder andere het gebied van de crisisbeheersing, voor het ministerie van veiligheid en justitie. In 2022 heb ik heel bewust gekozen om mijn werkende leven anders in te gaan richten: Minder achter de computer en in vergadering, meer buiten en actief bezig zijn. Dat lukt inmiddels een klein beetje en gaat de goede kant op.

Persoonlijke ervaring:  In mijn jeugd waren de honden van mijn oom en tante regelmatig bij ons om op te passen. Een Vlaamse Bouvier en een Yorkshire Terriër (en je raadt het al, de Terriër had het voor het zeggen.) Dat was, vermoed ik, een kleine tegemoetkoming van mijn ouders aan mijn hondenwens.

Die rol werd tot dan toe vervuld door ‘Rikkie de Parkiet’ en ‘Sebastiaan de Hamster’. Hoe hard zij ook probeerden om de rol van ‘benoemde hond’ te vervullen, het was gewoon niet hetzelfde. Uiteindelijk is mijn vader gezwicht en kwam thuis met een afgekeurde politiehond. Toen Zero (zo heette hij), uit de auto stapte, beet hij direct de band lek van een andere auto. (aha, daarom was hij afgekeurd…) Hierna ging Zero, tot mijn grote verdriet en mijn moeders opluchting, linea recta terug.

Als dertienjarige ben ik toen maar begonnen met een hondenuitlaatservice. Oftewel, gratis en voor niets oppassen op honden uit de buurt en hen uitlaten. Wat mijn zakelijk instinct tekortschoot, compenseerde ik ruim met mijn liefde voor de harige viervoeters. Jaren later, toen ik eindelijk groot genoeg woonde om verantwoord een hond van formaat te kunnen houden (en samenwoonde met iemand die dat ook een goed idee vond) kwam Yaaro in ons leven. Een puppie, macho, spring-in-het-veld, kattenjager, prinsesje en Uber-slaper allemaal verpakt in één bonk Rhodesian Ridgeback reuen spier.