Geschreven door Laure-Anne Viselé, 13 okt 2020
Blog over hardhandige hondenopvoedingsmethoden
Ik voel me zo boos. En verdrietig.
Deze week kwam een klant bij ons terecht. Hij was ten einde raad en we moesten de hond per direct van hem afnemen. Waarom? Omdat de hond deze week voor het eerst goed door heeft gebeten. Ze durven hem nu niet meer aan te lijnen, ze durven niet eens in dezelfde kamer te lopen.
Hoe heeft het zo ver mogen gaan?
Laten we naar de usual suspects voor agressie kijken:
- De hond is nog jong,
- Fysiek mankeert hij niets,
- Hij behoort tot geen ras waarbij je vaker agressieproblemen constateert,
- Hij kwam uit een liefdevol nest en een betrokken fokker,
- Hij had nog nooit eerder gebeten (wel vaak gegromd)
- Hij was keurig gesocialiseerd, en
- Zijn eigenaren verwendden hem helemaal niet.
Wat is er dan wel gebeurd?
Hardhandige methoden zijn gebeurd. Vanaf zijn puppy tijd af. Dagelijks.
Zijn mensen kregen van hun puppy instructeur te horen dat ze de pup op zijn rug moesten leggen wanneer hij iets stouts deed en om hem dan net zo lang tegen de grond te blijven duwen (terwijl ze de hond strak aankeken) totdat hij zich overgaf. Mocht je benieuwd zijn naar de naam van deze ’techniek’, heet het een ‘alfa greep’.
Dit heeft een hondenprofessional gezegd, nota bene. In het jaar 2020.
Waarom bleven ze het doen? Omdat quick fixes (soortvan) werken
Ze voelde zich hier niet 100% prettig bij maar:
- Ze ervoeren wel direct resultaten; en
- Een hondenprofessional had dit immers geadviseerd.
Het probleem was: het ‘werkte’ net echt – niet verder dan symptoombestrijding in ieder geval. Het was, als Amerikanen dat zo mooi zeggen ‘A band-aid on a broken leg’. Het onderdrukte het stout gedrag wel maar het pakte de achterliggende redenen niet.
En zo bleven ze vrolijk alfa grijpen:
- Binnen plassen? Hup, alfa greep
- Te ruw met spelbijten? Alfa greep
- Niet direct teruggekomen wanneer geroepen? Alfa greep
- Naar een pup gegromd? Alfa greep
- En ga maar zo door.
Van dezelfde instructeur kregen ze ook als huiswerk om alles wat hij in zijn mond had af te pakken zodat hij kon leren dit te accepteren. Hoe vaker dit gebeurde, hoe meer trucs de hond probeerde om zijn vondst te mogen houden. Niets werkte: weglopen, snel inslikken en, op den duur, grommen, leidden allemaal tot een alfa greep en, jahoor, een weggepikte bot.
Grommen <-> Alfa greep
Naarmate de hond groter werd begon hij steeds vaker te grommen:
- Als hij ergens lag en zijn eigenaren naar hem toe liepen;
- Als zijn eigenaren over hem bukten; en vooral
- Als hij iets in zijn bek had.
En zo bleef die vicieuze cirkel in stand: hij werd steeds vaker alfagegrepen waardoor hij steeds vaker gromde waardoor hij weer alfagegrepen werd.
Het heeft het punt bereikt dat zijn leven grotendeels uit grommen-alfagrepen begon te bestaan.
Op een bepaalde dag – afgelopen dinsdag, om precies te zijn – besloot de hond om niet meer te grommen. Op zich een logische conclusie na maandenlang op je donder te krijgen elke keer dat je gromt. Hij ging gewoon zonder waarschuwing voor de been van zijn eigenaar en hij beet. Hij beet niet alleen een beetje: het was goed raak. Tot het punt dat zijn gezin bang nu voor hem is geworden en niet meer in dezelfde kamer durft te blijven.
Dat is het punt dat de eigenaren contact met ons hebben opgenomen om ons te vragen om ze, per direct, van de hond af te lossen (dat konden we helaas niet voor hen betekenen). Ze hadden – begrijpelijk genoeg – tijd nodig om te verwerken wat er net was gebeurd, om even weer adem te halen en vooral om met geruste hoofd over de volgende stap na te denken.
De donkere kant van Quick Fixes
We hebben een analyse gedaan en helaas hebben we moeten concluderen dat hun band met de hond zodanig was beschadigd dat dit waarschijnlijk niet meer goedkwam. De hond heeft immers sinds zijn puppy tijd af geleerd dat mensen eng en gewelddadig zijnl; dat ze met dwang dingen van je afpakken, en dat ze je net zolang tegen de grond blijven duwen tot je van terreur bevriest.
Bovendien heeft de hond de ergste les van ze allemaal geleerd: namelijk dat het zin heeft om te grommen/waarschuwen. Als je flink bijt, word je in ieder geval niet gegrepen.
En daar is die hond nu, alleen en bang in de keuken. Hij weet niet waarom zijn mensen hem daar op zijn eentje achterlaten. Hij ziet hen alleen wanneer ze snel de deur van de tuin open doen zodat hij zijn behoefte kan doen, en wanneer ze hem water en eten geven.
Deze hond hebben we naar een specialiste (een gedragsdierenarts) doorverwezen omdat het veels te ver is gegaan om nog door een gedragsadvies consult beholpen te worden.
Het had anders gekund
Weet je wat ik het treurigst vindt? Dit was niet de eerste keer dat we zoiets meemaken. En ook niet de tweede, of derde zelfs. Ver daarvan. Ik weet ook helaas zeker dat het niet de laatste keer is. Sommige hondenscholen blijven helaas zulk advies aan hun klanten geven.
Dit had anders gekund. Als hondenprofessionals verplicht waren om zich bij te scholen, hadden de eigenaren:
- Andere tools gekregen dan uitsluitend een puppy te terroriseren om om te gaan met ongewenst gedrag.
- Basische inzichten in hondengedrag meegekregen.
- Begeleiding in voor-de-hand-liggende puppy management tips.
Dan waren deze problemen waarschijnlijk gebleven zoals ze bij 99% van de andere honden blijven: grappige puppy kwaaltjes.
Hoe hadden de eigenaren beter kunnen weten?
Niet. Ze deden alles keurig: ze gingen naar een hondenschool en volgden het advies dat ze daar kregen.
Hoe hadden ze kunnen weten dat er nog zulke grote verschillen tussen verschillende hondenscholen kunnen zijn? Hoe hadden ze kunnen weten dat je jezelf zonder enkel diploma ‘hondentrainer’ mag noemen?
Het enige wat de gemiddelde eigenaar wilt is een sociale, gehoorzame hond. Als hij van de hondenschool krijgt te horen dat de enige manier tough love is, dan doet hij dat uit liefde voor de hond.
Wat kunnen we eraan doen?
Te veel puppy eigenaren zijn de pineut van schadelijke methodes en het moet beter worden.
Waarom worden de betreffende hondenscholen niet gewoon aangepakt? Omdat de klanten stilletjes weglopen: ze schamen zich. Dit heeft dus geen echt gevolg voor de hondenschool.
Gelukkig kan je hier wel wat aan doen! Als je vermoed dat een hondenschool de honden hardhandig behandelt, kan je dit allemaal doen:
- Bel de Dierenbescherming (144) of de politie, zelfs. Het is al lang illegaal om onnodig pijn of intimidatie te gebruiken in hondentraining.
- Schrijf een openbare review (op Google, op Doggo.nl, op Facebook). Zo waarschuw je toekomstige klanten.
- Laat de eigenaren van de pand waar de hondenschool traint het weten. Soms is dat de gemeente, en je kan je voorstellen dat ze het snel goed zat raken als ze hierover steeds gemaild worden.
- Als je iets op de lange termijn wilt veranderen, kan je ook bij politici lobbyen om van hondentraining en vooral hondengedragstherapie een beschermd beroep te maken.
Wat je ook doet: zeg er wat van en loop niet zomaar weg. Zo trekken we de handvol hondenprofessionals die nog steeds hardhandige methoden adviseren schoppend en schreeuwend de 21e eeuw in.
Deskundig advies voor je hond
Meer lezen over onze puppycursus
Schrijf je in voor de puppycursus
Meer lezen over ons gedragsplan
Maak een gedragsadvies afspraak
Illustration credits
- Military drill: Courtesy of Pixabay on Pexels. Pexels license. No modifications made.
-
Band aid: Courtesy of Photos Hobby on Unsplash. Unsplash license. No modifications made.
- Growling dog: From PxHere. License: CC0. No modifications made.
-
Traditional vs. Modern training: Courtesy of Lili Chin on Flickr. CC BY-NC-ND 2.0. No modifications made.